با توجه به اینکه در فونداسیون­ها از خاموت استفاده نمی­شود، برای بستن آرماتورهای فوقانی از آرماتورهای پایه­دار که به خَرَک معروف هستند استفاده می­شود. ارتفاع، عرض پایه­ها، عرض خَرَک و فاصله و قطر آنها بر اساس ابعاد فونداسیون و میزان میلگرد فوقانی که بایستی خَرَک تحمل کند تعیین می­شود. در عین حال ابعاد و فاصله خَرَک­ها باید به گونه­ای انتخاب شود تا در زمان اجرای آرماتورها و یا در زمان بتن­ریزی بتواند از محل خود خارج نشده و میزان پوشش بتن در تمام فونداسیون رعایت شود. نکات زیر در زمان اجرای خَرَک توصیه می­شود:

۱-    ارتفاع خَرَک به نحوی باشد که میزان پوشش بتن برای آرماتور بالایی رعایت گردد.

۲-    ابعاد پاشنه خَرَک حداقل ۵۰ سانتیمتر در نظر گرفته شود.

۳-    فاصله حداکثر خَرَک­ها برابر ۵۰/۱ متر در نظر گرفته شود.

۴-    شماره آرماتور خرک به عمق پی بستگی دارد. برای فونداسیون­های با عمق بیشتر از خَرَک با شماره بالاتر استفاده شود. در هر حالت شماره آرماتور خَرَک از ۱۴ کمتر نباشد.